Реагила® ПРЕПАРАТЫМЕН ЕМЛЕУДІ БАСТАУ

Реагила ересек пациенттердегі шизофренияны емдеуге арналған.

Ересектердегі шизофренияны емдеуге арналған Реагиланың бекітілген доза диапазоны тәулігіне 1,5-6 мг құрайды.

Реагиланың бастапқы дозасы тәулігіне бір рет 1,5 мг құрайды.

Реагила препараты ішке қабылдауға арналған - тамақтануға қарамастан күніне бір рет.

РЕАГИЛА ПРЕПАРАТЫН ТАҢДАУ

Реагила ересек пациенттердегі шизофренияны емдеуге арналған. Пациенттерге олардың жағдайын және аурудың жетекші белгілерін ескере отырып, терапия тағайындалуы керек. Бұл Реагила препаратының дозасын таңдау және карипразинді қолдануға көшу стратегиясын таңдау шизофрениямен ауыратын әрбір науқас үшін жеке жүзеге асырылады дегенді білдіреді.
Науқастың жағдайын мұқият бағалау және пациент қабылдап жатқан антипсихотиктің барлық фармакологиялық сипаттамаларын нақтылау қажет.

Реагила препаратының дозалары
Карипразиннің төзімділігі мен тиімділігі туралы клиникалық зерттеулер деректерін бағалағаннан кейін, Реагила дозалары тәулігіне 1,5 мг-6 мг диапазонында бекітілді.
Реагила препараты 4 түрлі дозада шығарылады: 1,5 мг, 3 мг, 4,5 мг, 6 мг.

Реагила препаратымен емді бастау бойынша нұсқаулықтар
Реагиланың ұсынылатын бастапқы дозасы тәулігіне бір рет 1,5 мг құрайды. Қажет болса, препараттың дозасын арттыруға болады. Оңтайлы қадам тәулігіне 6 мг ең жоғары дозаға жеткенше 1,5 мг/тәулік.

Қолдану әдістері
Реагила ішке қабылдауға арналған және тамақтануға қарамастан күніне бір рет қабылданады. Препаратты күнделікті қолайлы уақытта, бірақ бір сағатта қабылдау керек. Пациентке Реагиланың ынталандырушы немесе седативті әсері болуы мүмкін екендігі туралы хабарлау керек. Мұндай қасиеттер осы дәрі-дәрмекті қабылдау уақытын таңдағанда шешуші болуы мүмкін..

Реагила препаратын қабылдау схемасының бұзылуы
Реагила препаратының белсенді заты – карипразин екі фармакологиялық белсенді метаболитке ие. Олар карипразин сияқты белсенді дезметилкарипразин (DCAR) мен дидезметилкарипразин (DDCAR). Күнделікті қабылдаудан 1 апта өткеннен кейін жалпы экспозиция (карипразин мен метаболиттер DCAR и DDCAR жиынтығы) орташа экспозицияның 50 пайызына, ал 3 аптадан кейін 90 пайызына жетеді. Тепе-тең күйде дидезметилкарипразиннің әсері карипразинге қарағанда шамамен 2-3 есе, ал дезметилкарипразиннің әсері карипразиннің шаманен 30%-ын құрайды.
Карипразинмен емделушілерді емдегенде жартылай шығарылу кезеңі терминальді жартылай шығарылу кезеңіне қарағанда маңыздырақ. Тиімді жартылай шығарылу кезеңі карипразин мен дезметилкарипразин үшін шамамен 2 күн, дидезметилкарипразин үшін 8 күн немесе жалпы карипразин үшін шамамен 1 апта.

Карипразиннің плазмадағы жалпы концентрациясы препаратты қабылдауды тоқтатқаннан немесе тоқтатқаннан кейін біртіндеп төмендейді. Плазмадағы карипразиннің жалпы концентрациясы шамамен 1 аптадан кейін 50%-ға және шамамен 3 аптадан кейін 90%-дан астам төмендейді.
Осылайша, егер қан плазмасында карипразиннің тұрақты концентрациясына қол жеткізілсе, онда препараттың бір дозасын өткізіп жіберу шизофрения симптомдарының өзгеруіне әсер етпеуі мүмкін.

Пациенттер өткізіп алған дозаларды толтыру үшін екі еселенген дозаларды қабылдамауы керек.